چه چیزهایی میتواند موجب تغییر چشایی شود؟

چه چیزهایی میتواند موجب تغییر چشایی شود؟

سرما خوردگی، آلرژی و سینوزیت از جمله بیماریهایی هستند که موجب احتقان مسیر بینی و کاهش حس بویایی میشوند و به این ترتیب توانایی چشیدن طعمها کاهش می یابد.

به گزارش بهداشت نیوز ،گاهی اوقات حس چشایی همیشگی ما، موقتا تغییر میکند و طعم بد یا فلزی در دهان خود احساس میکنیم. این حالت میتواند دلایل مختلفی داشته باشد.

چشایی چگونه کار میکند؟
طعم در دهان توسط ساختارهای ویژه ای به نام جوانه های چشایی احساس میشود. به طور متوسط 10000 جوانه چشایی در دهان وجود دارد که اکثر آنها روی زبان قرار گرفته اند اما برخی نیز در سقف دهان و در پشت حلق واقع شده اند. هر یک از این جوانه های چشایی حدود 50 سلول گیرنده حسی دارد که به نوشیدنیها و غذاها واکنش نشان میدهند.

جوانه های چشایی به پنج طعم اصلی حساس هستند: شیرینی، ترشی، شوری،  تلخی و اومامی (طعم گوشتی / لذیذ). بزاق موجود در دهان، مواد شیمیایی موجود در غذا و نوشیدنیهایی که مصرف میکنیم را در خود حل میکند و پرزهای چشایی کوچک روی سلولهای گیرنده، سیگنالهایی به مرکز چشایی در مغز ارسال میکند.

بو نیز نقش مهمی در چشایی ما ایفا میکند. پوشش داخلی بینی حاوی سلولهای گیرنده بو است که بوی غذاها را میگیرند و این دو حس در کنار هم کار کرده و طعمهای متفاوت گوناگون را شناسایی میکنند. حس چشایی بستگی به ترکیب غذا نیز دارد. اگر غذای شیرین را پس از بلع غذای بی مزه، بخورید  طعم آن شیرین تر احساس میشود. اگر به خوردن یک نوع غذا پشت سر هم ادامه دهید، کاهش رضایت از طعم را احساس میکنید که به علت سازگاری و انطباق با آن غذا است.

چه چیزهایی میتواند موجب تغییر چشایی شود؟
جوانه های چشایی دائما در حال جایگزین شدن هستند بنابراین تغییر در سلامت، مواد مغذی دریافتی و تغذیه، داروها، هورمونها و سن، همگی میتوانند بر عملکرد آنها تاثیر گذاشته و باعث شوند غذاها بی مزه یا مشابه به نظر برسند یا طعم بد، شیرین، گچی، خون مانند یا طعمهای نامطلوب دیگر در دهان ایجاد کنند. از جمله دلایل محتمل طعمهای غیر طبیعی در دهان عبارتند از:

سلامت ضعیف دهان: بهداشت ضعیف دهان میتواند به معنی مشکلات لثه و دندان مانند ژینژیویت باشد که موجب طعم بدن در دهان میشود.

عفونت دستگاه تنفسی فوقانی: سرما خوردگی، آلرژی و سینوزیت از جمله بیماریهایی هستند که موجب احتقان مسیر بینی و کاهش حس بویایی میشوند و به این ترتیب توانایی چشیدن طعمها کاهش می یابد.

بارداری: در مراحل اولیه بارداری، برخی از زنان متوجه میشوند حس چشایی شان تغییر کرده است. ممکن است طعم فلزی عجیب در دهان احساس کنند یا برخی نوشیدنیها و غذاهایی که سابقا لذت بخش بودند، ناگهان ناخوشایند به نظر برسند. همچنین فرد ممکن است از غذاهایی که پیش از این خوشش نمی آمد، لذت ببرد.

شیمی درمانی و داروهای درمان بیولوژیکی: افرادی که با این داروها تحت درمان سرطان قرار دارند ممکن است طعم عجیبی در دهان حس کنند که فلزی، تلخ یا شور احساس میشود.

داروهای دیگر: برخی از داروهایی که برای درمان آلرژی، بیماری آلزایمر، آنمی، آسم، فشار خون، گلوکوم (آب سیاه)، بیماری پارکینسون، نقرس، آرتروز روماتیسمی، اسکیزوفرنی و مشکلات تیروئید مصرف میشوند و نیز آنتی بیوتیکها (مانند مترونیدازول)، ضد قارچها، کورتیکواستروئیدها، دیورتیکها و چسبهای نیکوتین، میتوانند طعم بد و غیر طبیعی در دهان ایجاد کنند.

مشکلاتی در سلامتی: خشکی دهان به علت بی آب شدن بدن یا آسیب غدد بزاق، میتواند به طعم فلزی در دهان منجر شود. در افرادی که به دیابت یا بیماری تیروئید، کبد یا کلیه مبتلا هستند، و نیز افرادی که ام اس، فلج صورت یا سکته دارند، مشکلات طعم دهان محتمل تر است. سوء هاضمه در نتیجه بیماری رفلاکس مری – معده نیز میتواند طعم شیرین یا اسیدی در دهان ایجاد کند.

پیری یا سوء تغذیه: طعم شیرین و شور اغلب با تغذیه نامناسب یا پیری، کاهش می یابد.

سندرم سوزش دهان: این وضعیت که به نامهای گلاسودینیا ( glossodynia)، گلاسوپیروز ( glossopyrosis)، استومودینیا (stomodynia) و دیسستزی دهان نیز شناخته میشود، با حس مداوم سوزش در لبها، زبان یا جای دیگری در دهان مشخص میشود. این وضعیت میتواند با طعم تلخ یا فلزی نامطلوب در دهان یا کاهش چشایی همراه باشد.

جراحی: جراحی هایی که در دهان، بینی و حلق انجام میشود، میتوانند به عصبهای جوانه های چشایی یا غدد بزاق آسیب وارد کنند.

اختلالات چشایی: نادر هستند اما برخی افراد به صورت ارثی ممکن است ناتوانی بویایی یا چشایی بوها و طعمهای خاصی را تجربه کنند. ضعف چشایی (Hypogeusia) به کاهش چشایی و اختلال چشایی (dysgeusia) یک طعم غیر طبیعی اشاره دارد. احتمال این که اختلالات بویایی مسئول مشکلات چشایی مزمن باشند، بیشتر است.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنم؟

طعمهای غیر طبیعی به علت عفونت دستگاه تنفسی فوقانی یا دارو باید ظرف چند روز تا چند هفته پس از رفع عفونت یا قطع مصرف دارو، و در صورتی که به علت بارداری باشد، معمولا پس از سپری کردن سه ماهه اول بارداری باید برطرف شود. اما اگر تغییر بلند مدتی در حس چشایی احساس کردید، به پزشک مراجعه کنید. پزشک عمومی احتمالا شما را به متخصص گوش و حلق و بینی ارجاع میدهد.

توانایی شناسایی طعمها را میتوان با استفاده از محلولهای مختلف در نواحی مختلف دهان و زبان امتحان کرد. ساکروز سلولهای گیرنده شیرینی ، کلرید سدیم طعم شور، کنین طعم تلخ و سرکه یا اسید سیتریک طعم ترش  را مشخص میکند. آزمایش خون برای کمک به تشخیص ممکن است توصیه شود. در صورتی که درمان لازم باشد، شیوه آن به علت کاهش چشایی بستگی دارد. بزاق مصنوعی ممکن است در موارد خشکی دهان توصیه شود یا ممکن است تجویز بلند مدت دارو، به داروهایی که همین عوارض را نداشته باشند، تغییر داده شود.

در دوره ای که حس چشایی تغییر کرده است، چه اقدامی میتوانم انجام دهم؟
در اینجا چند توصیه برای کمک به لذت بردن از غذا (در صورت تغییر موقت حس چشایی) آمده است:

اگر طعم همه غذاها برایتان مانند هم است، غذاهایی با طعم قوی تر مصرف کنید.

با استفاده از گیاهان معطر، سس و ادویه طعم بیشتری به غذا بدهید.

گوشت قرمز را در سرکه یا آب میوه بخوابانید یا آن را با سس کاری یا سس شیرین یا ترش مصرف کنید.

 غذاهای سرد ممکن است طعم بهتری از غذاهای گرم داشته باشند.

ترشی یا شور برای افزایش طعم در کنار غذا مصرف کنید.

اگر قهوه یا چای معمولی برایتان طعم خوبی ندارد، آب لیمو یا چای سبز را امتحان کنید.

نوشیدنیهای گاز دار یا زنجبیلی که طعم قوی تری دارند ممکن است برایتان جالبتر باشند.

مقدار زیادی آب خالص بنوشید، میتوانید مقداری آب لیموی تازه نیز به آن اضافه کنید.

مرکباتی مانند پرتقال، گریب فروت و کیوی میتوانند مفید باشند.

جویدن آدامس بدون شکر یا مکیدن آب نبات سخت ممکن است مفید باشد.

دندانهایتان را دو تا سه بار در روز مسواک بزنید، هنگام مسواک، زبانتان را نیز مسواک بزنید. استفاده روزانه از نخ دندان به خصوص در اطراف لثه را فراموش نکنید.

https://behdasht.news/news

سم آرسنیک در برنج چیست؟

سم آرسنیک در برنج چیست؟

بسیاری افراد تصور می‌کنند انرژی حاصل از کته در وزن مساوی از برنج آبکش بیشتر است درحالی که از نظر میزان انرژی و چاق‌کنندگی تفاوتی بین برنج کته و برنج آبکش وجود ندارد.

به گزارش مشرق، دکترای تخصصی علوم تغذیه با اشاره به یک باور غلط درباره تفاوت برنج کته و برنج آبکش گفت: از نظر میزان انرژی و چاق‌کنندگی تفاوتی بین برنج کته و برنج آبکش وجود ندارد.

دکتر سمیرا ربیعی با بیان این موضوع که سلامت برنج باید از دو بعد تغذیه‌ای و بهداشتی مورد بررسی قرار گیرد، گفت: برنج، بخش عمده‌ای از نیاز بدن به ویتامین‌های گروه B را تامین می‌کند. این ویتامین‌ها که محلول در آب هستند هنگام آبکش کردن برنج از بین می‌روند.

وی افزود: با توجه به این که پخت برنج به صورت کته باعث حفظ ویتامین‌های گروه B آن می‌شود بنابراین، از نظر حفظ ویتامین‌های گروه B مصرف کته بهتر از برنج آبکش است.

او در ادامه به وجود یک باور غلط درخصوص چاق‌کنندگی کته و برنج آبکش اشاره کرد و توضیح داد: بسیاری افراد تصور می‌کنند انرژی حاصل از کته در وزن مساوی از برنج آبکش بیشتر است درحالی که از نظر میزان انرژی و چاق‌کنندگی تفاوتی بین برنج کته و برنج آبکش وجود ندارد.

وی ذات برنج را نشاسته‌ عنوان کرد و افزود: با توجه به این مطلب شستن زیادتر یا آبکش کردن برنج، تأثیری بر میزان نشاسته آن ندارد.

آرسنیک؛ آلودگی شایع در برنج

این دکترای تخصصی علوم تغذیه، آلودگی با فلزات سنگین را یکی از موارد آلودگی‌های محیطی برنج برشمرد و گفت: آلودگی آب و خاک و همچنین نزدیک بودن مزارع برنج به مراکز صنعتی و فاضلاب‌های مربوطه در تجمع این آلودگی در برنج موثر هستند.

وی آلودگی با آرسنیک را یکی از آلودگی‌های شایع در برنج عنوان کرد و افزود: آرسنیک یکی از سمی‌ترین عناصر جهان و به طور جدی کشنده است.

ربیعی یادآور شد که آرسنیک در اکثر مواد غذایی به مقدار بسیار اندک یافت می‌شود اما میزان آن در حدی نیست که تهدیدی برای سلامتی محسوب شود.

وی با اشاره به این که برنج بیش از هر ماده دیگری توانایی ذخیره آرسنیک را دارد خاطرنشان کرد که نگرانی بسیاری درخصوص آلودگی برنج با آرسنیک وجود دارد.

به گفته این استادیار دانشکده علوم تغذیه، اثر سمی آرسنیک ۱۰۰ هزار برابر سیانور است و این درحالی است که آرسنیک و تمام ترکیبات آن، به عنوان آفت‌کش استفاده می‌شوند.

مهمترین عوارض مسمومیت با آرسنیک

ربیعی مهمترین عوارض مسمومیت با آرسنیک را شامل مختل شدن کارکرد سیستم گوارشی، آسیب جدی به کبد، سرطان پوست و در نهایت ایجاد شوک و مرگ برشمرد.

به گفته این دکترای علوم تغذیه، هرچند میزان آرسنیک در برنج‌های وارداتی بیش از برنج‌های ایرانی است، ولی این موضوع به این معنا نیست که برنج‌های ایرانی فاقد آرسنیک هستند.

بهترین روش پخت برنج چیست؟

استادیار دانشکده تغذیه، با استناد به نتایج مطالعات صورت گرفته، گفت: در روش پخت برنج به صورت کته، آب در برنج باقی مانده و آرسنیک آن خارج نمی‌شود. اما در پخت برنج به صورت آبکش، مقداری از آرسنیک آن خارج می‌شود؛ بنابراین از نظر بهداشتی برنج آبکش سالم‌تر از برنج کته است.

وی با اشاره به این که از نظر تغذیه‌ای، برنج کته مغذی‌تر است اما از نظر بهداشتی، برنج آبکش سالم‌تر است، خاطرنشان کرد: باید به دنبال روش پختی باشیم که ضمن حفظ ویتامین‌های گروه B، میزان آرسنیک برنج نیز به حداقل ممکن برسد.

این متخصص تغذیه با اشاره به بهترین روش پخت برنج، گفت: در حال حاضر بهترین روش پختی که برای برنج پیشنهاد شده این است که به ازای هر پیمانه برنج خام، چهار پیمانه آب در قابلمه ریخته شود. بعد از به جوش آمدن آب، برنج از قبل خیسانده شده، در قابلمه ریخته شده و به مدت پنج دقیقه بجوشد.

وی افزود: سپس برنج آبکشی شود و آب آن دور ریخته شود. دوباره برنج داخل قابلمه ریخته شده و این بار، به ازای هر پیمانه برنج دو پیمانه آب به قابلمه اضافه شود و برنج با حرارت کم دم کشیده شود.

ربیعی تاکید کرد: در روش آبکش کردن معمولی مقدار زیادی از ویتامین‌های گروه B از بین می‌رود. در روش کته کردن معمولی نیز، آرسنیک برنج خارج نمی‌شود.

بنابر اعلام روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، وی گفت: مزیت روش پخت پیشنهادی این است که ضمن حفظ ویتامین‌های محلول در آب برنج، ۷۰ درصد آرسنیک از برنج خارج می‌شود. این روش بویژه برای نوزادان و کودکان که بیشتر در معرض خطرات ناشی از آلودگی با آرسنیک قرار دارند، توصیه می‌شود.

منبع: شفا آنلاین

شیرخشک احتمال کم خونی را در نوزاد نارس افزایش می دهد

شیرخشک احتمال کم خونی را در نوزاد نارس افزایش می دهد

تحقیقات جدید نشان می‌دهد نوزادانی که زودتر از موعد به دنیا می‌آیند و از شیر خشک تغذیه می‌کنند ممکن است مانند همتایان خود که از شیر مادر تغذیه می‌کنند به مکمل آهن نیاز داشته باشند.

به گزارش خبرنگار مهر به نقل از هلث دی نیوز، «گریس پاور»، محقق ارشد از دانشگاه دالهوسی کانادا، می‌گوید: «فقط به این دلیل که نوزاد شیرخشک غنی از آهن مصرف می‌کند، نباید تصور کنیم که تمام نیازهای آهن او برآورده می‌شود، زیرا آهن حاصل از شیرخشک ممکن است مانند آهن شیر مادر جذب نشود.»

وی در ادامه افزود: «این یافته‌ها نشان می‌دهد که ممکن است نیاز به بازنگری در برخی از دستورالعمل‌های مکمل آهن داشته باشیم.»

در حال حاضر، انجمن اطفال کانادا مصرف مکمل آهن را برای نوزادان نارس که با شیر مادر تغذیه می‌کنند، توصیه می‌کند، اما نه برای کسانی که از شیر خشک تغذیه می‌کنند، زیرا شیرخشک حاوی آهن بیشتری نسبت به شیر مادر است.

برای مطالعه جدید، محققان سوابق سلامتی ۳۹۲ نوزاد متولد شده قبل از هفته ۳۱ بارداری را از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۸ تجزیه و تحلیل کردند.

حدود سه چهارم نوزادان در این مطالعه به طور انحصاری از شیر خشک غنی از آهن تغذیه می‌کردند. یک چهارم دیگر به طور جزئی یا انحصاری با شیر مادر تغذیه شدند.

محققان داده‌های مربوط به شیوه‌های تغذیه، دریافت آهن از شیرخشک و مکمل‌های آهن، و سطوح آهن خون گرفته شده در ۴ و ۶ ماهگی را جمع‌آوری کردند.

یافته‌ها نشان داد نوزادانی که به طور انحصاری از شیر خشک تغذیه می‌کردند نسبت به نوزادانی که از شیر مادر تغذیه می‌کردند به میزان قابل توجهی آهن بیشتری دریافت کردند.

بر اساس این گزارش، با این حال، بیش از ۳۶ درصد از نوزادانی که با شیر خشک تغذیه می‌شوند و کمی بیش از ۲۰ درصد از نوزادانی که با شیر مادر تغذیه می‌شوند، کمبود آهن داشتند.

این نتایج نشان می‌دهد که مصرف بیشتر آهن از طریق شیر خشک همیشه به ذخیره آهن بالاتر در خون تبدیل نمی‌شود.

به گفته محققان، ممکن است اجزای شیر مادر که در شیر خشک یافت نمی‌شوند، مانند هورمون‌ها، به افزایش جذب آهن در جریان خون نوزاد کمک کنند.

مصرف ترکیبی از شیر مادر و شیر خشک، به جای شیر خشک، میزان حفاظت کنندگی بیشتری دارد.

https://www.mehrnews.com

علائم اولیه سرطان دستگاه گوارش را بشناسید

علائم اولیه سرطان دستگاه گوارش را بشناسید

یک متخصص جراحی عمومی و عضو هیئت علمی دانشگاه تهران، در خصوص بیماری‌های بدخیم معده، نکاتی را متذکر شد.

به گزارش بهداشت نیوز، سید امیر میرآتشی، در برنامه ضربان شبکه سلامت، در پاسخ به این سوال که بدخیمی معده چیست، گفت: به طور کلی بافت معده متشکل از تعدادی سلول می‌باشد، وقتی این سلول‌ها فعالیت غیر طبیعی پیدا کنند و رشد خارج از محدوده داشته باشند، تبدیل به سلول‌های سرطانی می‌شوند که معمولاً خود را به شکل تومور معده نشان می‌دهد.

وی افزود: علائم و نشانه‌های سرطان اعضای واقع در دستگاه گوارش فوقانی (مری، معده، لوزالمعده، دوازدهه، صفرا و مجاری صفراوی)، معمولاً مشترک هستند، که شامل درد مبهم شکم، کاهش وزن، سیری زودرس، نفخ شکمی و تهوع و استفراغ بعد از صرف غذا، بلع دردناک و دشواری در بلع است.

عضو هیئت علمی دانشگاه تهران گفت: اگر فردی با یکی از این علائم مراجعه کند، بررسی‌های تشخیصی شامل آزمایش خون ساده و اقداماتی نظیر آندوسکوپی انجام می‌گیرد، توسط آندوسکوپی، از ضایعات و زخم‌های گوارشی نمونه برداری انجام می‌گیرد، که در تشخیص صددرصد بدخیمی‌ها کمک کننده است.

این جراح عمومی، از بین روش‌های تصویربرداری، به سی تی اسکن اشاره کرد که به خوبی تومورهای معده را نشان می‌دهد. البته این تصویر برداری در قدم اول مورد استفاده قرار نمی‌گیرد و بعد از انجام آندوسکوپی و نمونه برداری انجام می‌شود. در افرادی که در نمونه برداری بافت آنها، بدخیمی گزارش شده باشد، برای تشخیص میزان گسترش بیماری، مورد استفاده می‌گردد. روش تصویربرداری دیگری از جمله پت اسکن جهت میزان گسترش سرطان اثبات شده، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

میرآتشی در پاسخ به این سوال که عوامل خطر ایجاد کننده این بیماری کدامند، گفت: از مهم‌ترین عوامل ایجاد کننده این بیماری، رژیم غذایی نامناسب است، غذای دودی و نمک سود، ترشیجات، غذاهای فرآوری شده، برای دستگاه گوارش فوقانی مضر هستند. در گذشته برای نگهداری مواد غذایی از این روش‌ها استفاده می‌کردند، اما با اختراع یخچال و مصرف تازه غذاها، کاهش چشمگیری در آمار میزان سرطان‌ها اتفاق افتاد. امروزه متأسفانه با ورود مواد نگهدارنده به غذاها (نیترات‌ها)، مجدداً میزان سرطان دستگاه گوارش، افزایش یافته است.

وی یادآور شد: سیگار از دیگر عوامل افزایش‌دهنده بدخیمی‌های دستگاه گوارش است، همچنین عفونت‌هایی مانند هلیکوباکتر پیلوری نیز، از عوامل خطر ایجاد کننده تومورهای بدخیم دستگاه گوارش هستند.

این استاد دانشگاه، سابقه خانوادگی ابتلاء به سرطان‌های گوارشی، چاقی و همچنین جراحی‌هایی که در گذشته به دلیل زخم معده، بر روی دستگاه گوارش انجام شده است را، از دیگر عوامل افزایش دهنده خطر سرطان گوارش، نام برد.

وی افزود: میوه‌ها و سبزی‌های تازه و همچنین مصرف غذاهای حاوی ویتامین C و E، نقش حفاظتی مهمی در برابر ابتلاء به این بیماری دارند.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، در پاسخ به این سوال که آیا رفلاکس یا سو هاضمه می‌توانند، جزو عوامل خطر این بیماری محسوب شود، گفت: سوءهاضمه مجموعه عوامل بسیار زیادی را در بر می‌گیرد، اما در مورد رفلاکس، که برگشت اسید معده به مری است، باید گفت: بافت معده، نسبت به اسید معده مقاوم است و مشکلی پیدا نمی‌کند، اما بافت مری، نسبت به اسید معده مقاومت ندارد و فرد ممکن است در اثر رفلاکس، به سرطان مری (مری بارت) مبتلا شود.

وی در پاسخ به این سوال که در کدام یک از فازهای بیماری جراحی صورت می‌گیرد، گفت: پس از آندوسکوپی و نمونه برداری از تومور، درجه بندی صورت می‌گیرد، ۴ مرحله کلی وجود دارد که هر مرحله، درمان خاص خود را دارد. با انجام سی تی اسکن قفسه سینه، شکم و لگن، از میزان دست اندازی تومور به بافت‌های مجاور آن اطلاع پیدا می‌کنیم. جراحی تنها در صورتی پیشنهاد می‌گردد که تومور به بافت‌های مجاور دست‌اندازی پیدا نکرده باشد.

https://behdasht.news

گردو از قلب و عروق محافظت می‌کند، خاصیت ضدالتهابی درآسم، روماتیسم آرتروز و بیماریهای التهابی را برطرف می کند

گردو از قلب و عروق محافظت می‌کند، خاصیت ضدالتهابی درآسم، روماتیسم آرتروز و بیماریهای التهابی را برطرف می کند

صدآنلاین | یکی از خوشمزه ترین راهها برای افزودن مواد مغذی، طعم و تردی به غذا، افزودن گردو به آن است. مغز گردو ساخته شده از تکه‌های ناهموار و پروانه‌ای شکل است.

به گزارش صدآنلاین یکی از خوشمزه ترین راهها برای افزودن مواد مغذی، طعم و تردی به غذا،  افزودن گردو به آن است. گردو در ماههای  شهریور و مهربرداشت می‌شود و در همه فصول سال وجود دارد و منبع بسیار خوبی از اسیدهای چرب امگا 3 است.

مغز گردو ساخته شده از تکه‌های ناهموار و پروانه‌ای شکل است. این تکه‌ها به رنگ سفید چرک هستند و با پوستی نازک به رنگ قهوه‌ای روشن پوشیده شده‌اند. آنها کمی‌درهمدیگر گره خورده‌اند. این مغزها در پوستی گرد یا دوک مانند به رنگ قهوه ای و خیلی سفت محصور شده اند.

توضیحات مربوط به گردو
تعجبی ندارد که این گردوی لذیذ از درختی تزئینی که به همین علت دارای ارزش زیادی است، پدید می‌آید. مغز گردو شامل دو بخش ناهموار است. این بخش‌ها سفید رنگ هستند و بوسیله‌ی پوششی نازک و قهوه‌ای رنگ پوشیده شده‌اند و بخش‌هایی از آنها به هم متصل است. مغز گردو در پوسته‌ای سخت که به شکل گرد یا دوک مانند است محصور شده است.

تعداد زیادی گونه درخت گردو وجود دارد،که فقط سه نوع از آنها قابل مصرف هستند. نوع انگلیسی (یا ایرانی) با نام Juglans regia ، نوع سیاه با نام Juglans nigra ، و نوع سفید با نام Juglans cinerea. نوع انگلیسی محبوب ترین نوع گردو در ایالات متحده است که به دلیل داشتن پوست نازک به راحتی بوسیله فندق شکن شکسته می‌شود. نوع سیاه، پوست سخت‌تری دارد و دارای مزه‌ای تندتر است. نوع سفید شیرین‌تر و روغنی‌تر از دو نوع قبل است ولی کمتردر مغازه‌ها یافت میشود.

تاریخچه گردو 

با وجود اینکه درختان گردو برای هزاران سال است که کشت میشوند، ولی دارای اجداد متفاوتی هستند. منشا نوع انگلیسی درخت گردو، هند و نواحی پیرامون دریای خزر است و از این رو با نام گردوی ایرانی نیز شناخته می‌شود. در قرن 4 پیش از میلاد، رومی‌ها گردو را به بسیاری از اروپاییان معرفی کردند که از آن زمان تا کنون در این کشورها درخت گردو کشت می‌شود.

در سرتاسر تاریخ، درخت گردو بسیار محترم بوده است، زیرا نه تنها دارای عمری چند برابر طول عمر انسان است، بلکه موارد مصرفی مانند استفاده به عنوان غذا، تولید روغن سوخت فانوس، ساختن پناهگاه و تولید رنگ و استفاده دارویی است. به نظر می‌رسد درخت‌های گردویی که در آمریکای شمالی کشت میشوند از نوع انگلیسی باشند، زیرا گردو برای اولین بار توسط کشتی‌های بازرگانی انگلیسی به آمریکا برده شد. امروزه کشورهای اصلی تولید و صادر کننده گردو، آمریکا، ترکیه، چین، ایران، فرانسه و رومانی هستند.

مواد موجود در 100 گرم گردو
منگنز       0.85 میلی گرم
امگا 3      2.27 گرم
مس         0.40 میلی گرم
تریپتوفان 0.05 گرم

مزیتهای سلامتی گردو
گردوها به راحتی شکسته می‌شوند. این میوه مغزدار سرشار از اسیدهای چرب امگا 3 است، خصوصاً نوع چربی محافظتی که بدن نمی‌تواند آن را تولید کند. میزان امگا 3 گردو (4/1 فنجان، 98 درصد چربیهای روزانه را فراهم می‌کند.)، گردو از قلب و عروق محافظت می‌کند، خاصیت ضدالتهابی درآسم، روماتیسم آرتروز و بیماریهای التهابی پوستی مثل اگزما و داء الصرف (نوعی بیماری پوستی) دارد. بعلاوه، گردو حاوی یک ماده آنتی‌اکسیدانی به نام اسید الاژیک است که سیستم ایمنی را حمایت کرده و به نظر می‌رسد که خاصیت ضدسرطانی دارد.

به خاطر قلبتان گردو بخورید
افزودن گردو به غذا یک روش مهم برای بهبود سلامت قلب است. گردو یکی از مهمترین منابع از چربی‌های اشباع نشده است. حدود 15% چربی موجود در گردو، چربی اشباع نشده مفید است. بررسی‌ها نشان‌داده‌است که افزایش دریافت گردو با غلظت اشباع نشده در وعده غذایی، تأثیرات مثبتی روی میزان بالای کلسترول و دیگر فاکتورهای خطرناک قلب و عروق دارد. در یک بررسی ویژه، تأثیرات پائین‌آورنده کلسترول غذای ناحیه مدیترانه با یک غذای رایج مدیترانه که 35درصد کالری آن از چربیهای اشباع نشده گردوی موجود در این غذاست را مقایسه کرده‌اند.

تحقیق روی 49 نفر نشان‌داده‌است که با مصرف مداوم غذاهای حاوی گردو، کلکلسترول بد LDL (شکل خطرناک آن) کلسترول و a LP (لیپو پروتئین a، ترکیب دیگر لیپید که لخته‌شدن‌خون را افزایش می‌دهد، که در واقع عامل خطرناکی برای آترواسکلروز(تصلب شرائین است) کاهش می‌یابد.

به علاوه چربیهای اشباع نشده محافظ قلب، تراکم امگا 3 گردو  و همچنین اسیدهای چرب مسئول تأثیرات مثبت گردو در موارد خطرناک قلب و عروق است. امگا 3 از ضربان نامنظم قلب، لخته شدن خون در شریانها (که تقریباً علت بیشتر حمله‌های قلبی است) جلوگیری کرده و باعث بهبود کلسترولHDL (خوب) می‌شود و برای سیستم قلب و عروق مفید است. امگا 3 همچنین التهاب را کاهش می‌دهد، التهاب بخش کلیدی در مراحلی است که کلسترول را به پلاکهای مسدود کننده شریان تبدیل می‌کند.

این عمل توسط گردو که حاوی میزان بالای ال آرژنین (یک آمینواسید بسیار مهم است که در هنگام فشارخون بالا از اهمیت خاصی برخوردارند) است، انجام می‌گردد. در بدن (خصوصاً در رگهای خونی پرکار)آرژنینL به اکسید نیتریک تبدیل می‌شود، یک ماده شیمیایی که به هموار نگهداشتن دیواره داخلی رگهای خونی کمک می‌کند و اجازه میدهد تا رگهای خونی راحت باشند.

افرادی که فشار خون بالا دارند زمان بسیار دشواری برای نرمال نگهداشتن میزان اکسید‌نیتریک دارند، که ممکن است به مشکلات سلامتی مهم مرتبط باشد مانند دیابت و مشکلات قلبی، گردو می‌تواند بعنوان یک افزودنی به غذای آنها کمکهای بسیاری ‌کند. در یک تحقیق چاپ شده در مجله Phytochemistry، سلامت قلبی عروقی توسط گردو را نشان داده است. تحقیق پیشین اظهار داشت که چند ترکیب پلی فنولیک یافت شده در گردو، خصوصاً اسید ellagic و gallic، دارای فعالیت مناسب آنتی اکسیدانت هستند که از تبدیل کلسترول LDL به رادیکال آزاد مضر جلوگیری می‌کنند.

در تحقیق جدید، محققان 16 پلی فنول را شناسایی کردند که شامل 3 تانن با فعالیت آنتی اکسیدانتی دفاعی است. آنها این میزان را بسیار چشمگیر توصیف کرده‌اند. آنتی اکسیدانتهای گردو نقش کلیدی در سلامت قلب دارند.

گردو، گردوی آمریکایی و شاه بلوط بیشترین مقدار آنتی اکسیدانت در میان میوه‌های دانه‌دار دارند، گردو حاوی بیش از 20 mmol آنتی اکسیدانت در 3 اونس (100 گرم) است. همچنین بادام زمینی (یک سبزی بنشنی) روی دریافتهای غذایی آنتی اکسیدانت تأثیر می‌گذارد. مقدار زیاد آنتی اکسیدانت میوه‌های دانه دار به توضیح نتایج بدست آمده در تحقیق Iowa Womens Heahh Study Iowaکمک می‌کند که در آن تحقیق مشخص شده است که خطر مرگ ناشی از بیماریهای قلبی عروقی و بیماریهای شریانی قلب با افزایش مصرف کره بادام زمینی/ میوه های دانه دار بسیار کاهش می‌یابد.

هنگامی‌که نتایج حاصله از چهار تحقیق با هم ترکیب شدند، مصرف میوه‌های دانه‌دار حداقل 4 بار در هفته، یک کاهش 37 درصدی خطر بیماریهای شریانی قلب در مقایسه با افرادی که از این میوه‌ها به مقدار کم مصرف می‌کردند و یا اینکه اصلاً مصرف نمی‌کردند، در بر داشت.  مصرف بیش از آن، 3/8 درصد ابتلا به بیماریهای قلبی را کاهش می‌دهد. 

نکته مفید: برای کاهش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی و عروقی از گردو و دیگر میوه‌های دانه‌دار غنی از آنتی اکسیدانت به میزان حداقل 4 بار در هفته استفاده کنید و از آن لذت ببرید.

گردو باعث بهبود عملکرد قلبی با استفاده از مکانیزمهای مختلف است. 
گردو
اداره دارو و مواد غذایی آمریکا  اخیراً به این نتیجه رسیده است که خوردن 5/1 انس گردو در روز بعنوان یک رژیم که چربی اشباع شده کمی‌دارد می‌تواند باعث کاهش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی شود. این اولین بار است که یک وعده غذایی و نه غذاهای جانبی نشان داده است که چقدر برای بیماران قلبی مؤثر است. 

گردو باعث تنظیم میزان کلسترول در افرادی می‌شود که دیابت نوع دوم دارند.
در بیماران دیابتی نوع دوم، افزودن روزانه یک اونس گردو در رژیم غذایی می‌تواند باعث بهبود اساسی در میزان کلسترول شود. تحقیقات بیشتر نشان داده است که خوردن گردو بعنوان رژیم کم چرب اصلاح شده، باعث کاهش میزان چربی دور قلب در بیماران دیابتی می‌شود که این با کم کردن میزان چربی در رژیم غذایی به دست می‌آید.

در تحقیقی منتشر شده در Journal of the American Dietetic Association، به 55 نفر بیمار دیابت نوع دو توصیه شد که رژیم کم چرب داشته‌باشند اما تنها گروهی که توانست یک چربی محافظ قلب را به دست آورد که از گردو استفاده می‌کردند (30 گرم تقریبا 1انس در روز).  

 

گردو موجب کاهش میزان مولکولهایی میشود که باعث سفتی رگهای قلب میشود.
علاوه بر اینکه گردو در میزان کلسترول تاثیر میگذارد دلایل اینکه چرا گردو باعث کاهش ابتلا به بیماریهای قلبی میشود رژیم ALA غنی از گردو علاوه بر کم کردن کلسترول LD است :

میزان پروتئینهای C-REACTIVE را که باعث التهاب عروق و در نتیجه سخت شدن رگها و ایجاد بیماریهای قلبی میشود را کاهش می‌دهد.

باعث افزایش اسیدهای چرب امگا 3 و اسیدهای چرب محافظ امگا 3 EPA و DHA میشود.

باعث کاهش میزان 1- ICAM و 1- VCAM و E-Selection ََ می‌شود که همه اینها در کلسترول موجود است (شیارهای رگ).

گردو باعث محافظت از قلب شما بعد از خوردن یک وعده غذایی چرب می‌شود. گردو که منبعی بسیار غنی از چربی امگا 3 و ALA است باعث بهبود عملکرد رگها بعد از یک وعده غذایی پرچرب می‌شود و همچنین ممکن است نقش مهمتری به نسبت روغن زیتون در رژیم غذایی مدیترانه ای داشته باشد.

محققان گزارش داده اند که جریان خون در شریانهای بازو،(اتساع جریان میانی) 24درصد در موارد با کلسترول بالابعد از خوردن گردو همراه غذا افزایش یافت در حالیکه مصرف روغن زیتون همراه با غذا 36 درصد کاهش در جریان خون موجب شد.

E-selection ،مولکولی که در چسبندگی سلول نقش دارد-فرایندی که در آن کلسترول آسیب دیده به دیواره رگهای خونی می‌چسبد و پلاک تشکیل می‌دهد-بعد از خوردن گردو کاهش می‌یابد. بسیاری از مردم فراموش کرده اند که گردو جز اصلی غذای مدیترانه ای است و مزیتهای فراوانی دارد.گردو بر عکس روغن زیتون و دیگر میوه های دانه دار،دارای مقادیری از اسید های چرب اشباع نشده چند گانه است،خصوصا اسید آلفا- لینولنیک(ALA)،یک امگا 3 گیاهی مهم.

 این بدان معنا نیست که خوردن یک مشت گردو می‌تواند جبران یک غذای ناسالم کند. امیلی روس از دانشگاه Universitat Autonoma de Barcelona بیان می‌کند که: مصرف کنندگان ممکن است از یافته‌های ما اشتباه برداشت کنند که می‌توانند غذاهایی با چربیهای ناسالم بخورند ولی به غذای خود گردو اضاف کنند.در حالیکه این تحقیق به وضوح نشان می‌دهد که میوه های دانه دار بسیار مفیدند، و تنها ترکیب غذای مدیترانه هستند.

غذای مدیترانه‌ای شامل سبزیجات، میوه‌ها، تمام حبوبات، ماهی زیتون، میوه‌های دانه‌دار است که سرشار از هزاران ویتامین محافظ، مواد معدنی گیاهی است. این ترکیبی از همه مواد مفید است و توضیح می‌دهد چگونه این روش خوردن صحیح با عمر طولانی در ارتباط است و بدن را در برابر بیماریهای بسیاری مثل بیماریهای قلبی عروقی و بعضی از سرطانها مصون نگه می‌دارد.

غذا برای تفکر بهتر:
تصور می‌رفت که گردو غذای مغز است نه فقط بخاطر ظاهر چین دار مغز مانند پوست آن بلکه به خاطرمقادیر زیاد چربیهای امگا 3 موجود در آن.

مغز شما متشکل از بیش از 60 درصد چربی ساختاری است. برای عملکرد مناسب سلولهای مغزی، این چربی ساختاری به چربیهای امگا 3 اصولی موجود در گردو، تخم بذر و ماهی آب سرد نیاز دارد. چون غشاء همه سلولها از قبیل سلولهای مغز یا نورونها اصولاً از چربیها تشکیل شده اند. غشاء سلول دروازه بان سلول است. هر چیزی که بخواهد وارد یا خارج از سلول شود باید از غشاء بیرونی سلول عبور کند. و چربی امگا 3 که مایع و انعطاف پذیر است این فرایند را آسان‌تر می‌کند بنابراین توانایی سلول را برای هدایت مواد مغذی افزایش می‌دهد در حالی که ضایعات را از بین می‌برد، خصوصاً هنگامی‌که مغز شما در حال تفکر باشد. 

مطالعات علمی‌ بیماریهای همه‌در کشورهای مختلفی چون U.S رابطه‌ای بین افزایش نسبت افسردگی و کاهش مصرف امگا 3 در بچه ها، رابطه بین دریافت کم چربی امگا 3 و ADHD انجام شده است. در بررسی اخیر Purdue university نشان داده شده است که بچه هایی که اسیدهای چرب امگا 3 کمتر دریافت می‌کنند دارای فعالیت بیش از اندازه، اختلال در یادگیری و مشکلات رفتاری هستند. در تحقیق Purdue، بسیاری از مشکلات رفتاری، خشونت و مشکلات خواب در افرادی که اسید چرب امگا 3 کمتری دریافت می‌کنند، گزارش شده است. مشکلات یادگیری و سلامتی بیشتر در بچه هایی یافت شد که غلظت اسید چرب امگا 3 در آنها کمتر بود.

بیش از 2000 پژوهش علمی‌نشان داده اند که مشکلات بسیاری در رابطه با کمبود امگا 3 وجود دارد. غذاهای آمریکایی تقریباً عاری از امگا 3 است به جزء میوه دانه دار، مثل گردو، بذرها و ماهی آبهای سرد است. در حقیقت، محققان بر این باورند که حدود 60 درصد آمریکایی‌ها کمبود اسیدهای چرب امگا 3 دارند و حدود 20 درصد کمبود کمتری دارند که این میزان در خونشان مشخص نیست.

جلوگیری از سنگ صفرا 
 مطالعات غذایی 20 ساله روی بیش از 80000 زن از Nurse Health Study نشان داده است که زنانی که حداقل 1 اونس میوه دانه‌دار، بادام زمینی یا کره بادام زمینی در هفته مصرف می‌کنند، 25 درصد خطر ایجاد سنگ صفرا در آنها کاهش می‌یابد. 1 اونس فقط 6/28 میوه دانه‌دار یا حدود 2 قاشق سوپخوری کره میوه دانه دار است که از بیماریهای کیسه صفرا جلوگیری میکند و این راحت تر از خوردن یک مشت گردو به عنوان عصرانه یا خوردن آن همراه با سالاد است.

یک منبع سرشار از ملاتونین 

آیا میخواهید شب بهتر بخوابید؟ هنگام شام به سالاد سبزیجات، سالاد میوه یا سبزیجات پخته به اندازه یک مشت گردو اضاف کنید. یا همراه سیب پخته یا گلابی آبپز شده مقداری گردو بخورید.

ملاتونین هورمونی محصول غده صنوبری است که خواب آور و تنظیم کننده خواب است و همچنین یک آنتی اکسیدانت قوی است که در گردو وجود دارد که باعث می‌شود یک عصرانه کامل برای داشتن یک خواب شبانه راحت باشد. ملاتونین به بهبود خواب برای کسانی که شب کار هستند و افرادی که از کندی واکنش رنج می‌برند کمک می‌کند اما نگهداشتن میزان مناسب این هورمون برای افراد بیش از 40 سال بسیار مهم است چون مقدار ملاتونین تولید شده توسط بدن با بالا رفتن سن کاهش می‌یابد و این باعث کاهش آنتی اکسیدانت محافظ می‌شود که ممکن است به گسترش رادیکال آزاد مربوط به بیماریهای آینده ارتباط داشته باشد.

مؤلفان چنین استدلال کرده اند که گردو در ضمن کمک به مقاومت استرس اکسیداتیو (آسیب رادیکال آزاد)، به کاهش خطر ابتلا به سرطان و تأخیر یا کاهش شدت بیماریهای قلبی عروقی و بیماریهای عصبی مثل بیماری پارکینسون و آلزایمرنیز کمک می‌کند.

گردو به وسیله امگا 3 از سلامت استخوان محافظت می‌کند.
اسید لینولنیک آلفا، چربی امگا 3 یافت شده در گردو، با کمک به جلوگیری ازبرداشت شدید استخوان،سلامت استخوان را افزایش می‌دهد.

میزان امگا3محافظ را با خوردن 4 دانه گردو در روز بهبود ببخشید.
خوردن 4 دانه گردو در روز به طور چشمگیری سطحهای خونی اسیدهای چرب امگا 3 محافظ ،اسید لینولنیک آلفا (ALA )و اسید ایکو ساپنتانوئیک (EPA )در افراد بزرگسال را افزایش داد.

مصرف آجیل و خشکبار خطر چاقی را کاهش میدهد.
با اینکه آجیل و خشکبار برای سلامتی قلب بسیار مفید است، بسیاری از افراد برای جلوگیری از چاقی از مصرف آنها خودداری میکنند. بر اساس تحقیقی که در مجله Obesity (مرض چاقی) منتشر شده است، ترس افراد از چاقی حاصل از مصرف آجیل کاملاً بی‌اساس است. در حقیقت کسانی که در طول هفته حداقل 2 بار از این مواد استفاده میکنند، کمتر از کسانی که هیچگاه آجیل و خشکبار مصرف نمیکنند دچار اضافه وزن می‌شوند.

نکته کاربردی: نباید اجازه داد ترس از افزایش وزن، لذت میل کردن آجیل و بسیاری از خواص مفید آن را از ما بگیرد!

از کره مواد آجیلی در صبحانه استفاده کنید.

ساندویچ‌های ژله‌ای و کره بادام زمینی دوران کودکی را به خاطر بیاورید. دوباره از این مواد غذایی استفاده کنید.

یک تکه کرفس را با آجیل پر کنید و به عنوان میان وعده ی بعدازظهر از آن استفاده کنید.

از آجیل در گندمک صبحانه، سالاد ناهار یا در بین سبزیهای پخته‌ی شام استفاده کنید.

یا اینکه یک مشت آجیل نمکین را به تنهایی به عنوان یک خوراک مختصر میل کنید.

مغز گردو سرشار از مواد مفید است
مغز گردو منبعی عالی ازفلز منگنز و حاوی مقادیر زیادی مس است. این دو فلز سازنده بخشی از آنزیم‌هایی هستند که در عمل اکسیداسیون بدن نقش دارند. برای مثال آنزیم superoxide dismutase که مواد رادیکال آزاد شده در سیتوپلاسم سلول و میتوکندری (بخشی از سلول که تولید انرژی میکند) را خنثی میکند، نیاز به مس و منگنز دارد.

مغز گردو حاوی نوعی ترکیب آنتی اکسیدان به نام ellagic acid است که فعالیت‌های متابولیکی که منجر به سرطان خواهند شد را متوقف میکند. این ماده نه تنها از آسیب دیدن سلول‌ها در معرض مواد رادیکال آزاد جلوگیری میکند، بلکه به خنثی شدن موادی که میتوانند منجر به ایجاد سرطان شوند کمک کرده و مانع تکثیر سلول‌های سرطانی میشود.

طریقه انتخاب و نگهداری از گردو
وقتی می‌خواهید گردو (نه مغز گردو) بخرید، سعی کنید آنهایی را انتخاب کنید که وزن بیشتری دارند. پوست گردو نباید دارای ترک خوردگی، سوراخ یا هر نوع لکه باشد، زیرا این مشخصات اغلب نشانه‌های کپک زدگی مغز گردوست، که آن را برای مصرف نامناسب می‌کند.

گردوهای پوستدار معمولا در بسته بندی‌های متعددی عرضه میشوند. اگر قصد دارید از این بسته‌ها خریداری کنید، مطمئن شوید که بسته‌ها حاوی گردوهای تازه هستند و سعی کنید از فروشگاه‌های معتبر خریداری کنید. هنگام خرید گردو، چه به صورت آزاد و چه به صورت بسته بندی، مطمئن شوید که پوست گردوها چروکیده و یا نرم نیستند. اگر میتوانید گردوها را ببویید تا مطمئن شوید که بو گرفته و فاسد نیستند.

چون گردو حاوی مقادیر زیادی چربی اشباع نشده‌ است، به راحتی و با سرعت فاسد میشود. از این رو باید نهایت دقت را در نگهداری آن به خرج داد. گردو باید در ظرفهای غیر قابل نفوذ نسبت به هوا نگهداری شود. میتوان آن را در یخچال به مدت 6 ماه و یا در فریزر به مدت یک سال بدون مشکل نگهداری کرد. مغز گردو را اگر در مکانی خنک، تاریک و خشک، مثل یخچال نگهداری کنید، تا 6 ماه تازگی و طراوت خود را حفظ خواهد کرد.

https://www.shahrekhabar.com